کتاب جادهی شخصیت
نویسنده: دیوید بروکس
مترجم: امید کریمپور

وقتی در مورد کتاب در گوگل سرچ میکردم
نوشته مهندس فرنود را درتلگرام دیدم، که شرح خوبی برای کتاب نوشتهاند، حیفم آمد متن کاملش را اینجا منتشر نکنم :
آقای دیوید بروکس در این کتاب قصه را اینطور شروع میکند:
که هر انسانی یک سری ارزشها دارد که میروند توی رزومه کاریش،
و یک سری ارزشها دارد که وقتی مرد، در مجلس ختمش ذکر میکنند.
بعد میگوید که در جهان مدرن ما، این دو ارزش چندان همخوانی ندارند،
یعنی فرضا بنده فردا سرم را بگذارم زمین، نمیگویند که مرحوم پروژههایش را خیلی خوب مدیریت میکرد .
قبل از موعد مقرر تحویل میداد،میگویند که میخواند و مینوشت و علاقه داشت که تجربیاتش را با دیگران قسمت کند،
دنیا ما را به سمت ارزشهایی که به درد رزومه کاری بخورند، میبرد،
و ما هم آن روزهای جوانی با دنیا همراهیم.
بالأخره آدم میخواهد کار خوبی داشته باشد و مهارت کسب کند و در رشته خودش اسمی به یادگار بگزارد.
بعد که این جاده کمی هموارتر شد، صدای درون آدمیزاد در میآید که پس ارزشهای دیگر چی؟
آنها که شخصیت آدم را میسازند چه میشوند؟ و انسان راه میافتد به دنبال آن ارزشها،
آقای بروکس اسم این دو را میگذارد آدم یک و آدم دو،
آدم یک از تواناییهایش استفاده میکند تا هر روز در کار و درآمد و امور مادی بهتر شود .
آدم دو، به ضعفهایش فکر میکند و بهتر کردن آنها و هنگام فکر کردن به این ضعفها، شخصیت معنویاش را میسازد.

دیدگاه بیل گیس
در وبلاگ آقای بیل گیتس میخواندم که نوشته بود: بیست و پنج ساله که بودم.
میخواستم روی هر میزی یک کامپیوتر شخصی باشد و آخر سال که میشد،
برای ارزیابی خودم مدام از خودم میپرسیدم که این آرزو محقق شده یا نه،
امروز که شصت و سه سالهام، وضع شرکت و امور مالی و تجاری را حتما بررسی میکنم.
ولی از خودم سوالهای دیگری میپرسم که خود بیست و پنج سالهام احتمالا خنده دار میدید.
سوالهای امروزم اینها هستند که آیا سال گذشته برای خانوادهام وقت کافی گذاشتم؟
آیا به اندازه کافی مطالب جدید آموختم؟ آیا دوستیهای جدید تشکیل دادم و دوستیهای قدیم را عمیقتر کردم؟
و یک سوال هم از دوستم آقای وارن بافت قرض کردهام که آیا آنها که در زندگی برایم مهم هستند، همان طور که دوستشان دارم دوستم دارند؟
آقای بروکس و آقای گیتس، هر دو یک چیز را میگویند:
که ارزشهای آدمی در طول زندگیاش تغییر میکنند و از یک زمانی به بعد، علاوه بر بالا رفتن از نردبان زندگی، به فکر گسترده کردن افق هم میافتد.
روند طبیعی زندگی هم شاید جز این نیست.
ولی خوب است که آدمیزاد از روز اول این سوالهای آقای گیتس را یادش باشد،
و ارزیابی آخر سالش از آدمی باشد که فقط به فکر بالا رفتن از نردبان نیست و موقع بالا رفتن، اطرافش را هم به دقت نگاه میکند.
فایل کامل صوتی کتاب را میتوانید در اپلیکیشن های کتاب راه و خلاصهی کتاب را در پاد کست بی پلاس با صدای علی بندری گوش کنید
نسخه ی کاغذی کتاب را نیز می توانید از انشتارات مهرگان خرد و یا نسخه ی اکترونیکی کتاب را از اپلیکیشن طاقچه
خریداری کنید .
آقای بروکسل در وب سایت THE چند سخنرانی دارندکه پیشنهاد میکنم برای آشنا شدن بیشتر با تم فکری ایشان آن ها را از دست ندهید .